Stulejka (phimosis) to problem dotykający wyłącznie przedstawicieli płci męskiej. Schorzenie polega na niemożności odprowadzenia napletka w obręb dołka zażołędnego. Napletek przywiera do powierzchni żołędzi członka, co może powodować gromadzenie się mastki i rozwijanie stanów zapalnych. W jakich sytuacjach konieczne jest ściąganie stulejki i jak wygląda taki zabieg?

Jak się rozwija stulejka?

Stulejka jest uznawana za zaburzenie rozwojowe. Do 2-3 roku życia u dziecka nie da się uwidocznić okolicy rowka zażołędnego. Jest to sytuacja całkowicie prawidłowa. Dopiero w późniejszym wieku brak możliwości odprowadzenia napletka skłaniać powinien do zastosowania leczenia. Usuwanie stulejki domowymi sposobami opiera się początkowo na stosowaniu zabiegów ściągania napletka w ciepłej wodzie, co ma rozluźnić włókna łącznotkankowe w obrębie końcowej części napletka. Są to jednak zabiegi możliwe jedynie do zastosowania u dzieci i gdy sytuacja się utrzymuje, należy rozważyć operacyjne ściąganie stulejki.
Stulejka utrzymywać się może do wieku młodzieńczego. Bardzo często ustępuje ona w momencie rozpoczęcia masturbacji przez chłopców. Klasyfikacja Amerykańskiego Towarzystwa Urologicznego przyjmuje dwie postaci stulejki:

– stulejkę całkowitą,
– stulejkę częściową,

W pierwszym przypadku nie jest możliwe odprowadzenie stulejki w żaden sposób. Przy stulejce częściowej raczej obserwuje się ograniczone ściąganie do części żołędzi lub nawet z odsłonięciem całego rowka zażołędnego, lecz z uwięzieniem napletka w obrębie rowka zażołędnego.
Rodzaj patologii determinuje to, jak wyglądać będzie finalnie ściąganie stulejki.

Czy jest się czego bać?

Wielu rodziców oraz nastolatków obarczonych problemem zastanawia się, jak wygląda zabieg usuwania stulejki. Cóż, jest on wykonywany najczęściej w warunkach sali operacyjnej (dla zachowania sterylności) oraz w znieczuleniu miejscowym. Próbuje się bez nacinania odprowadzić napletek i odpowiednio go rozciągnąć. Usuwanie stulejki z użyciem skalpela niesie za sobą ryzyko zakażenia oraz zbliznowacenia, co finalnie jest w stanie nawet nasilić patologię w obrębie członka.

U dzieci udaje się na ogół wykonać operację bez ingerencji bezpośrednio chirurgicznej. Jeśli nie jest to możliwe, to miast plastyki końcowej części napletka, urolodzy raczej decydują się na zabieg obrzezania, który nie niesie za sobą poważnych następstw.

W takim przypadku jak wygląda zabieg usuwania stulejki? Chirurg usuwa znaczną część napletka, mniej więcej do poziomu rowka zażołędnego. Następnie zakładane są delikatne szwy, które mają chronić przed zbliznowaceniem. W okresie okołooperacyjnym i pooperacyjnym bardzo ważne jest rozpoczęcie ćwiczeń napletka, co przeciwdziała zwłóknieniu i zbliznowaceniu pooperacyjnym.

Podsumowanie

Jak widać, stulejka może być skutecznie leczona. Zabieg wciąż budzi obawy rodziców oraz osób borykających się z tą chorobą. Warto leczyć stulejkę ze względów higienicznych oraz możliwości realizowania właściwego życia płciowego. Jak pokazują badania, nieleczona stulejka staje się poważnym obciążeniem emocjonalnym dla dojrzewających chłopców.

[Głosów:1    Średnia:4/5]

ZOSTAW ODPOWIEDŹ